Skyhigh

Tjonge jonge ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen, wat we vandaag weer hebben gedaan en beleefd! Vanmorgen "uitgeslapen" in ons heerlijke bed hier in dit hotel, nl geen ontbijt maar alleen koffie, dus geen stress dat je voor 9 uur beneden moet zijn anders heb je niks...heb je zowiezo niet hahaha! Gelukkig hadden we nog müsli repen en dus koffie! Maar wat een lekker bed! Daarna op ons gemak naar Willis Tower, vroeger Sears Tower, gewandeld ongeveer 15 min. Lopen. We waren er 5 voor 10 er was al een flinke rij, om 10 uur ging hij open. Net als bij de Gateway arch, eerst door de securety! Alles bij elkaar zo'n drie kwartier later waren we boven, 103 verdiepingen hoog! Met een geweldig uitzicht over Chicago en ver daar buiten, bij helder weer, en dat hadden we gelukkig vandaag! Nieuw voor ons is het skydeck, waarbij je dus op glas staat en zo naar beneden kijkt! GEWELDIG! Fred vond het wat minder maar wat een mooi gezicht, als je geen hoogtevrees hebt. Er zijn overal, natuurlijk, souveniershops, en zo ook hier en ze hadden een prachtig boek met allemaal geweldige artitechtonische gebouwen erin! Ook een aantal bekende uit New York, dat heb ik alvast voor mijn verjaardag gekregen, helemaal happy! Bij de plaatselijke bakker  een broodbol (zuurdeeg) met soup gegeten, geen clamshowder ( vissoep uit san Francisco) dit keer  maar chicken noodle . Toen naar de haven gewandeld, zo'n klein uurtje, daar een prachtige boottocht over de Chicago River gemaakt, met uitleg over alle prachtige gebouwen hier! 90 minuten langs de skyline gevaren in heerlijk weer, we hadden een prachtige dag vergeleken bij gisteren! We hebben genoten! Daarna nog naar de Navy Pier gewandeld en heerlijk aan het water gezeten! Daarna de terugweg weer een wandeling van drie kwartier gemaakt en rond zes uur waren we in de hotel kamer om even bij te komen. We hebben vandaag een andere "belboy", genaamd Jerry Showtime ( een grote zwarte meneer)haha nou dat hebben we geweten! Als we aankomen vraagt ie wat we gedaan hebben en waar we heen gaan in richt mijn duim omhoog, whats that? Upstairs? Of we niet gaan eten? Ja ja zo meteen ...come and see me zegt ie dan ! Nou geen ontkomen aan want als we terug beneden komen...is hij er weer wat we gaan eten steak? Hij gaat even bellen...de familie....hoe heet je ook alweer, hoelag gilt ie door de telefoon luid lachend, en hij laat Fred het zelf een paar keer herhalen ...de Fam..... En dan geeft ie Fred de telefoon steeds....en hij probeert steeds Gonlag te herhalen Hoelag, ik lig dubbel en hij ook hij schreeuwt het door de straat Hoelag, de tranen schieten in mijn ogen ik kom niet meer bij! Het steakhouse waar hij ons heen stuurde is een heel sjiek restaurant..en dus ook prijzig, vergeleken bij wat we gewend zijn, maar ach voor een keer wel leuk om mee te maken! En een niet te versmaden steak!! Echt heerlijk gegeten en daarna koffie van de Starbucks gehaald, Jerry staat te praten en ziet ons aankomen....daar heb je de Fam. ....hoe heet je ook alweer? En het hele ritueel begint van voor af aan ...Hoelag hahaha wat een kerel! Laatste nachtje hier morgen naar ons laatste hotel ,en eerste vanwaar  we de rit ook begonnen!  Maar eerst  morgenochtend nog een paar dingen bekijken in de buurt! Helaas verwachten ze morgen weer regen, maar deze dag nemen ze ons niet meer af!